Komitet Sterujący Narodowej Grupy Roboczej ds. reformy wskaźników podjął decyzję o wydłużenie czasu na pełne wdrożenie nowego wskaźnika referencyjnego. Obecnie całkowita konwersja WIBOR-u na WIRON będzie miała miejsce pod koniec 2027 r. Pozostałe założenia reformy i działania, jakie zostały zaplanowane w ramach Mapy Drogowej, nie ulegną zmianie.
Czym jest spowodowana zmiana terminu?
Przesunięcie terminu zakończenia reformy jest spowodowane chęcią zbudowania warunków i planu popularyzacji zastosowania wskaźników referencyjnych typu RFR (Risk-Free Rates) w umowach i instrumentach finansowych. Instytucje finansowe muszą mieć czas, żeby dobrze przygotować się do reformy. Należy wziąć pod uwagę kwestie operacyjne, techniczne, komunikacyjne i prawne. Tego typu podejście pozwoli na zwiększenie odporności polskiego rynku finansowego i umożliwi jego rozwój.
Wyzwania związane z reformą wskaźnikową
Pierwotnie zakładano, że reforma wskaźnikowa zakończy się w 2025 r. Zaplanowano, że WIBOR przestanie być publikowany, a jego miejsce w umowach miał zająć nowy wskaźnik WIRON. Sami użytkownicy wskaźników referencyjnych dostosowali swoje działania do harmonogramu reformy i są w pełni zaangażowani w transformację.
Obecnie jednym z większych wyzwań reformy jest bezpieczna zarówno pod względem ekonomicznym, jak i prawnym konwersja historycznych umów i instrumentów finansowych, w których zastosowano wskaźnik WIBOR. Skala oraz struktura umów i instrumentów finansowych, które do rozliczeń stosują WIBOR, stanowi ryzyko dla bezpiecznego przeprowadzenia reformy. Kolejne ryzyko wiąże się z dużą zmiennością stóp procentowych.
Dlaczego reforma wskaźnikowa zakończy się później?
NGR przeprowadziła kompleksową analizę warunków skrajnych, przyjmując scenariusze takich uwarunkowań ekonomicznych, które mogłyby doprowadzić do niezamierzonego wzrostu kosztów procesu zamiany wskaźników referencyjnych dla wszystkich uczestników rynku finansowego.
Zmiana harmonogramu reformy była podyktowana możliwą kumulacją zdarzeń w krótkim okresie, które mogły wywołać negatywne konsekwencje dla całego rynku finansowego. Wnioski z analiz i dyskusji zdecydowanie przemawiały za zmianą harmonogramu reformy.
Rozwiązaniem, które mogłoby ograniczyć zidentyfikowane ryzyka, jest systematyczne i trwałe wprowadzanie do umów i instrumentów finansowych wskaźników referencyjnych typu RFR bądź ograniczanie stosowania zmiennych stóp procentowych w umowach na rzecz oprocentowania stałego.
Dzięki temu portfel umów, instrumentów finansowych (w tym obligacji Skarbu Państwa) będzie ulegał stopniowemu zmniejszeniu, ograniczając jednocześnie ryzyko i koszty zamiany wskaźników referencyjnych.
KS NGR wskazał również kluczowe elementy, które gwarantują powodzenie reformy:
- stworzenie warunków dla rozwoju płynnego rynku kasowych i pochodnych instrumentów finansowych stosujących wybrany wskaźnik referencyjny RFR dla złotego (PLN),
- przygotowania operacyjne i techniczne wszystkich uczestników rynku finansowego do zastąpienia wskaźników referencyjnych WIBOR i WIBID przez wskaźniki referencyjne typu RFR,
- przeprowadzenie wymaganych zmian w przepisach prawa polskiego i Unii Europejskiej,
- zbudowanie świadomości związanej z reformą i powodami jej przeprowadzenia wśród wszystkich uczestników rynku finansowego, a zwłaszcza konsumentów,
- zapewnienie warunków dla rozwoju rynku finansowego ograniczających ekspozycję umów i instrumentów finansowych na ryzyko zmiennej stopy procentowej.
Podsumowując: reforma ma być w pełni bezpieczna dla uczestników rynku finansowego. Przełożenie terminu zapewnia wyeliminowanie lub ograniczenie zidentyfikowanych ryzyk.
— MATERIAŁ PARTNERA —
