Sprawdziliśmy, jak rosną drzewa posadzone w czerwcu 2018 roku z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości. „Tygodnik Prudnicki” uczestniczył w tym wydarzeniu.
Sadzonki długowiecznych lip posadzili w leśnictwie Kubice (Nadleśnictwo Prudnik) samorządowcy z ziem nyskiej i prudnickiej (gminni i powiatowi), przedstawiciele służb mundurowych i prudnicki nadleśniczy.
Jak się mają drzewa po prawie dwuletnim okresie wzrostu w nowym miejscu? Zwłaszcza teraz, kiedy susza daje się we znaki przyrodzie? Choć na większości fotografii tego nie widać, to wszystkie drzewka już puściły pąki, a to oznacza, że mają się dobrze. Na Samorządową Aleję Niepodległości wybrano miejsce wilgotne, wzdłuż rowu i przy niewielkim rezerwuarze wody, dzięki czemu, jak na razie, rośliny mają wodę.
Lipa, to wspaniałe i piękne drzewo, rośnie jednak wolno, więc na fotografie z bardziej okazałymi drzewkami trzeba będzie jeszcze poczekać nieco lat. Na razie najważniejsze, że wszystkie żyją i wzrastają pod okiem leśników.
(fot. Andrzej Dereń) 
(fot. Andrzej Dereń) 
(fot. Andrzej Dereń) 
(fot. Andrzej Dereń) 
(fot. Andrzej Dereń) 
(fot. Andrzej Dereń) 
(fot. Andrzej Dereń) 
(fot. Andrzej Dereń) 
(fot. Andrzej Dereń) 
(fot. Andrzej Dereń) 
(fot. Andrzej Dereń)
Piękna inicjatywa.
Z drugiej strony chcą wyciąć drzewa n ul. Włoskiej w Prudniku. O większej głupocie nie słyszałem. Wycinać nikomu nie przeszkadzające drzewa. Ulica szeroka, ruch znikomy.
https://nto.pl/wycinka-38-drzew-w-prudniku-pod-budowe-nowej-sciezki-rowerowej/ar/c1-14941842
Dla uściślenia – ul. Legionów. Sadzenie miła rzecz, ale wiele takich drzewek nie dożywa kilku lat. Nie chodzi o Kubice, ale ogólnie. Widać to doskonale w mieście i przy drogach, gdzie na 100 sadzonek usycha lub jest niszczona czasem nawet połowa. Dlatego tym bardziej trzeba chronić drzewa wiekowe. To niesamowite, że dziś możemy zbudować sięgający chmur wieżowiec, ale nie potrafimy w krótkim czasie wyhodować dojrzałego dębu. Tylko wyjątkowe sytuacje powinny skłaniać do wyrzynania takich okazów. Ścieżki rowerowej przy ulicy, która takiej ścieżki nie potrzebuje, nie zaliczyłby do takich wyjątków. Przydałby się w tej sprawie jakiś projektowy kompromis. Sam jeżdżę rowerem, mieszkam niedalko i nie obraziłbym się, gdyby tam tej ścieżki nie było, albo było jej zwężenie lub skrócenie na odcinku, gdzie są dęby. Spora część drzew, poza dębami, to już okazy przypadkowe, zwłaszcza iglaki, które można byłoby wyciąć, bo nie wpisują się w charakter ulicy i sensowną kompozycję zieleni pokoszarowych zabudowań.