Dominikanin Jan Wojciech Góra OP; urodził się 8 lutego 1948 roku w Prudniku, zmarł 21 grudnia 2015 roku w Poznaniu. Doktor teologii, duszpasterz akademicki , działacz społeczny, organizator Ogólnopolskiego Spotkania Młodzieży „Lednica 2000” na Polach Lednickich i Dni Prymasowskich w Prudniku, animator ośrodka duszpasterstwa akademickiego „Respublica Dominicana” w Jamnej.
Syn Stanisława Góry, który pracował jako księgowy w Zakładach Przemysłu Bawełnianego „Frotex” i Heleny z domu Plezia. Jego stryj, Jan, był księdzem w kościele św. Michała Archanioła w Prudniku. W Prudniku ukończył szkołę podstawową, I Liceum Ogólnokształcące i Państwową Szkołę Muzyczną I st. W 1966 roku wstąpił do zakonu dominikanów w kościele św. Michała Archanioła w Prudniku. w 1972 roku złożył śluby wieczyste w 1972, w 1974 roku w Krakowie został wyświęcony na prezbitera przez biskupa Juliana Groblickiego. Dzień później odprawił mszę prymicyjną w kościele św. Michała Archanioła w Prudniku. Studiował na Kolegium Filozoficzno-Teologicznym Ojców Dominikanów w Krakowie i na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (w 1981 uzyskał tytuł doktora teologii).
Pierwszym dziełem ewangelizacyjnym były coroczne letnie młodzieżowe kolokwia w Ustroniu – Hermanicach. W 1991 roku był współorganizatorem VI Światowych Dni Młodzieży na Jasnej Górze, podczas których powstały słowa do hymnu tego spotkania, Abba Ojcze. W 1992 roku utworzył Dom Świętego Jacka – ośrodek duszpasterstwa na górze Jamna. W 1997 roku po raz pierwszy zorganizował Ogólnopolskie Spotkanie Młodzieży „Lednica 2000” nad Jeziorem Lednickim koło Gniezna. Z franciszkanami z sanktuarium św. Józefa w Prudniku-Lesie, od 2001roku był organizatorem uroczystości w ramach obchodów Dni Prymasowskich.
Zmarł nagle w należącym do Dominikanów kościele Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w Poznaniu podczas odprawiania mszy. Zasłabł tuż po przeczytaniu fragmentu Pieśni nad pieśniami: „Ukochany mój! Oto on! Oto nadchodzi! Powstań, przyjaciółko miła, piękna moja, i pójdź! (…) ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć głos!”. Mszy świętej pogrzebowej 30 grudnia 2015 roku w kościele Dominikanów w Poznaniu przewodniczył arcybiskup metropolita poznański Stanisław Gądecki, a homilię wygłosił Paweł Kozacki, prowincjał Polskiej Prowincji Dominikanów. Pochowany został na Polach Lednickich, obok głazu z popiersiem Jana Pawła II.
Poniżej wybór zdjęć ze spotkań o.Jana Góry z prudniczanami oraz modlitwa zawierzenia.
Modlitwa zawierzenia o. Jana Góry (tekst pochodzi z książki „Alfabet Góry”, wydanej przez Wydawnictwo W Drodze):
Panie i Boże mój!
Staję przed Tobą z coraz większą świadomością, że do Ciebie należę. Zawsze pragnąłem do Ciebie należeć, ale daleko mi było do tego, aby całkowicie zrezygnować z siebie dla Ciebie. Nie wiedziałem jeszcze tego, że tylko rezygnując z siebie dla Ciebie, siebie mogę odzyskać i być całkowicie sobą. Tylko w Tobie mogę być sobą. Mijają lata, a ja jeszcze nie umiem być taki, jakiego Ty chcesz mnie mieć.
Ty jeden masz prawo ode mnie tego wymagać. Jesteś moim Panem i Stworzycielem. Tak trudno mi przestać być sobą, tak trudno mi wyrzec się siebie i z siebie zrezygnować. Ale przecież Ty niczego nie niszczysz, niczego nie unicestwiasz. Dlaczego więc jeszcze się waham?
Pomóż mi być sobą w Twoim oczekiwaniu na mnie, naucz mnie być sobą według Twojego zamysłu. Weź mnie za rękę i prowadź, abym zrozumiał Ciebie i Twoje działanie we mnie. Niech wszystko, co mnie spotyka, będzie znakiem od Ciebie, również ludzie, których stawiasz na moich drogach.
Proszę Cię, abym nigdy nie zwątpił, że to Ty prowadzisz mnie i cały świat. Pragnę wykonać to, co dla mnie postanowiłeś. Pragnę całym sercem spłacić dług z mojego życia w tych zadaniach, które zamierzyłeś dla mnie. Pragnę spełnić do końca moje życiowe powołanie. Pragnę do niego dorosnąć. Proszę Cię, Panie, o siłę i pokój duszy, o siłę i pokój uczuć oraz o siły potrzebne mojemu ciału. Pozwól mi być oparciem i drogowskazem dla wszystkich, którzy do mnie się zbliżają i oczekują mojej pomocy.
Pragnę, aby Lednica i Jamna były instrumentami zwracającymi ludzi ku Tobie. Aby tam odnajdywali wiarę, nadzieję i miłość. Aby gościnność tych miejsc była sposobem ukazywania Ciebie i przebywania w Twojej bliskości. Aby intymność osobistego spotkania z Tobą i Twoją Matką pozostawiała trwały ślad Twojej obecności w duszach.
Lednica i Jamna to moje dwie studnie głębinowe, z których wydobywa się krystalicznie czysta woda. Znad Lednicy płynie woda wiary, z Jamnej woda nadziei, miłość natomiast winna rozlewać się w sercach ludzkich. Lednica to wiara. Tak, tam Mieszko wybrał Chrystusa, uwierzył, a dzisiaj ta wiara – umocniona obecnością i błogosławieństwem Ojca Świętego Jana Pawła II – rezonuje w sercach naszej młodzieży. Jamna natomiast to źródło nadziei oczyszczone i odbudowane dzięki błogosławieństwu Jana Pawła II. Niech Pan zachowa te niewysychające źródła dla jak najdalszych pokoleń. Pragnę je im przekazać.
