W poniedziałek 23 maja w Instytucje Filologii Klasycznej Uniwersytetu Warszawskiego zorganizowane zostanie seminarium doktoranckie z akcentem prudnickim.
Referat pod tytułem „>Paganinim to on nie jest<, czyli o pewnym imposybilizmie wierszowanych chronostychów, na przykładzie dwóch nowożytnych inskrypcji z Prudnika” wygłosi Tomasz Płóciennik z Wydziału Archeologii UW.
Temat dotyczy dwóch figur z prudnickiego cmentarza komunalnego – śś. Jana Nepomucena i Franciszka Ksawerego, które pierwotnie stały na Moście Dolnym na ul. Batorego. Fascynująca i ciągle niedokończona historia odkrywania ich przeszłości (św. Franciszek Ksawery został błędnie odrestaurowany jako św. Jakub) publikowana była w artykułach Andrzeja Derenia na łamach „Tygodnika Prudnickiego” oraz w najnowszym, dwujęzycznym wydawnictwie Komisji Historycznej Powiatu Prudnickiego „Circulus Neostadiensis 1. Studia z historii powiatu prudnickiego”. Aneksem do tekstu był materiał Tomasza Płóciennika, opisujący treść inskrypcji pod obiema figurami. Analiza naukowa wskazała na ich wyjątkową formę.
Seminarium dostępne będzie w wersji online – poniedziałek, 23 maja. Początek o godz. 18.30. Link: https://meet.google.com/vgu-rnaq-aev
LINK DO WYDARZENIA NA FACEBOOKU – Tomasz Płóciennik: „Paganinim to on nie jest”. O pewnym imposybilizmie wierszowanych…
Anons Uniwersytetu Warszawskiego:
Na cmentarzu komunalnym w Prudniku (Śląsk Opolski) znajdują się dwie barokowe, osiemnastowieczne figury świętych wykonane z granitu. Stoją one na masywnych, kamiennych postumentach, posiadających w swej frontowej części płyciny, w których umocowane są granitowe płyty z wykutą inskrypcją oraz herbem. Dziewiętnastowieczna geneza cmentarza sprawiła, że oba zabytki nie były uwzględniane ani w niemieckich opracowaniach sprzed 1945 roku, ani w polskich publikacjach powojennych, w tym także w Katalogu zabytków sztuki w Polsce. Rzeźbami zainteresował się dopiero w latach dziewięćdziesiątych XX wieku lokalny historyk-amator, redaktor naczelny Tygodnika Prudnickiego Andrzej Dereń. Z pomocą czytelników czasopisma ustalił on m.in. to, że obie figury pochodzą z dawnego Mostu Dolnego w Prudniku, z którego zostały usunięte podczas jego przebudowy w roku 1855. O pomoc w odczytaniu inskrypcji zwrócił się początkowo do prof. Rafała Rosoła z UAM w Poznaniu, potem zaś również – za pośrednictwem doktorantki tegoż – do prof. Floriana Schaffenratha z Innsbrucku. Pierwszemu z nich udało się ustalić poprawnie brzmienie około dwóch trzecich tekstu jednej z wzmiankowanych inskrypcji, drugiemu – około dwóch trzecich drugiej. W moim wystąpieniu chcę przedstawić dzieje odczytania obu inskrypcji oraz wykorzystać ich treść i formę jako pretekst do nieco szerszych rozważań na temat zawarty w tytule.
Gorąco zapraszamy wszystkich zainteresowanych!
Mikołaj Szymański
Jan Kwapisz
